Op avontuur in de soul (Dutch)
Als tunes-maker voor onder andere RTL Boulevard, RTL Late Night en het NOS Journaal is Stephen Emmer de best beluisterde componist van Nederland. Dat de Amsterdammer (59) er daarnaast een – zoals hij dat noemt – ’vrije carrière’ op nahoudt is minder breed bekend.
Aan erkenning geen gebrek; Emmers vorige album International blue kreeg internationale lof. Maar ook zijn soul project Home Ground, dat vrijdag verschijnt, verdient eigenlijk meer dan dat.
We schreven het in 2014 nog:
International blue was een van de mooiste, meest gelaagde en origineelste croonerplaten ooit gemaakt in ons land. Achteraf waren we een van de roependen in de woestijn, bekent Emmer (zoon van de bij velen nog welbekende oud-Journaal-lezer Fred Emmer) op een zonnig hoofdstedelijke terras. „Veel critical acclaim, ja. Op best prestigieuze platforms ook.” Met een grijns: „Alleen waren er wat minder sales. Ik heb me er maar niet door laten afstoppen.”
Chaka Kahn
Hij legt uit: „Ik zit in een bevoorrechte positie, verdien mijn geld met opdrachten. Platenmaatschappijen begrijpen het niet, maar voor mij is dit kunst voor de kunst. Veel mensen weten niet eens dat ik mijn tunes heb verlengd naar het vrije werk. Ik krijg voor komende zomer een aantal remixen van het nummer dat ik met Chaka Kahn heb gemaakt, onder andere een van Ministry Of Sound, daarmee gaan we het eens op een andere manier aanvliegen. Tot die tijd ben ik eigenlijk niet geïnteresseerd in cijfertjes.”
Verkende de Amsterdammer op zijn vorig album nog de croonerspop, op het nieuwe Home Ground is hij de soulmuziek ingedoken. Niet letterlijk natuurlijk, zo is Emmer niet. „Ik gebruik de parameters, maar hopelijk met dezelfde signatuur als waarmee ik de croonersmuziek en eerder spoken word heb aangepakt.”
Om bij het begin te beginnen: „De basis is dat ik zelf niet kan zingen. Ik zou het willen, maar ben daarin gewoon tot collaboratie verplicht. En waar zit dan de meerwaarde als je het over soul hebt? Dat begon bij Mary Griffin, achtergrondzangeres van George Clinton, voor ik wie ik een nummer geschikt achtte. Op de opnamedag, nu twee jaar geleden, was ze grieperig, maar zodra ze begon te zingen voelde ik de tranen opwellen. Zij maakte namelijk wat ik had gemaakt beter. Haar vocalen waren emotioneel aanvullend. Dat zette mij op dit spoor.”
Het typische Emmeriaanse in dit proces zijn niet eens de andere zangers en zangeressen die hij vervolgens benaderde, ook al zitten daar klinkende soulnamen bij als Chaka Kahn, Frank McComb en de inmiddels overleden Leon Ware. Het kenmerkende is eerder wat Emmer zelf ’avontuur’ noemt.
Kuifje
„Ik ben gaan zoeken en luisteren, veranderde in een soort Kuifje achter mijn computer en belandde bij de symfonische seventiessoul van onder meer Rotary Connection. Een wat obscure band, maar wel een met een enorme avonturier in de studio, die later ook verantwoordelijk was voor die typische sound van Earth, Wind & Fire. Langzaam maar zeker kwam ik tot de blauwdruk van Home Ground.”
Hij preciseert: „Ergens is het bijna dwangmatig variëren wat dat soort mensen deden en ik doe. Zoals Brian Wilson eigenlijk Chuck Berry imiteerde, maar dan met lastige akkoorden ertussen omdat Wilson dat nu eenmaal kon. Het resultaat is iets dat vrij gewoon klinkt, maar zodra je het gaat spelen toch een onderlaag heeft van iets ingewikkelds. Zo wordt de gewone luisteraar bediend die een lekker liedje wil hoor, maar ook degene die complexiteit zoekt. Dat beste van twee werelden is volgens mij doorslaggevend in wat muziek tijdloos maakt.”
Onalledaags
Het resultaat, Home Ground, is niets minder dan verbluffend onalledaags. „Kijk naar Max Martin, de man die Justin Timberlake’s Can’t stop that feeling maakte. Vind ik ontzettend goed, maar vind ik dat over dertien of 33 jaar nog steeds? Op korte termijn is het een hapklare brok die ik nooit zou kunnen maken. Maar als je ambities hebt voor langere termijn dan moeten er minder zaken van tijdelijke aard in. Ed Sheeran liet in RTL Late Night zien hoe je op dezelfde akkoorden vlot dertig liedjes kunt maken, omdat iedereen inmiddels uit dezelfde bronnen put. Ik heb hier juist gebroken met hoe je anno nu songs schrijft en gekeken naar wat levensvatbaar is uit de oudheid.” Hij besluit, wederom met een grijns: „Meer van hetzelfde maken is sowieso saai.”
[Bart Wijlaars – De Telegraaf]
){kind=link}